Week 2: 20 november 2006

Dat er ook een regenseizoen bestaat in Malawi en dat die al in november haar intrede durft maken, mochten wij deze week ondervinden.

Op sommige dagen was heel Zomba-plateau, en wij als flankbewoners dus ook, in de mist gehuld. Weg waren de mooie uitzichten, weg was ons prachtig zicht op Lake Chilwa.

In de plaats kregen wij veel malse regen, goed voor de Malawese landbouw en onze tuin maar een tegenvaller voor onze enige lakens die niet zijn droog geraakt. Voor deze nacht moeten wij naar alternatieven zoeken.

Onze lavabo heeft een afvoerprobleem. Vanuit Malawi House Corporation (MHC) hebben wij op een week tijd al drie maal het bezoek gehad van een pick-up (een auto met een open laadbak) met een volledige bemanning. Intussen heeft dit probleem voor een ander probleem gezorgd. Er is elders nog een lek ontdekt. Morgen komen zij nog eens langs, hopelijk de laatste keer.

Ons huis telt een living (8 op 4), een ruime keuken, een badkamer, een afzonderlijke WC , drie slaapkamers en twee overdekte terrassen.

Ons meubilair is in tegenstelling tot ons huis van beperkte aard. Wij hebben één tweepersoonsbed, een rieten tafel met zes stoelen, twee houten (strand)ligstoelen en wij hebben twee plastieken stoelen met armleuning bijgekocht omdat onze rieten stoelen te hard zaten. Als terrastafeltje (en daar eten wij bijna altijd) gebruiken wij de kartonnen verpakking van onze gekochte ijskast. Dat lijkt allemaal weinig en dat is het ook, maar als je altijd buiten leeft, valt het niet op.

Zelfs spiegels zijn er in dit huis niet te bespeuren. Maar ook dit lossen wij met de nodige humor op. Als wij willen weten hoe wij er uit zien, dan nemen wij vlug een digitale foto en kunnen wij zo de mankementen (veel) opsporen en (moeizaam) verbeteren.

De weg van ons huis naar Zomba centrum (5-tal km) is zo mooi dat de inspanning van het joggen (Mieke) of snelwandelen (Johan), ondanks het klimmen en dalen, de ijlere lucht en de warmte, een waar genoegen is. Een uurtje lopen in België komt overeen met een drie kwartuur zwoegen in Zomba.

Gisteren hebben Wim en Ine een hondenketting meegebracht vanuit Blantyre (het handelscentrum van Malawi) voor onze Galu (chichewa voor hond). Omdat Johan al geruime tijd out is, wordt Galu mijn loopmaatje. Ik ben benieuwd wie wie de berg zal moeten optrekken.

Wij hebben besloten voorlopig geen auto of fiets aan te schaffen. Om onze conditie op peil te houden, doen wij alles te voet. Dit is niet alleen gezond maar ook heel goedkoop.

Wij vergelijken ons bestaan hier met de film “Die Grosse Stille”. In deze film wordt het leven weergegeven van een Kartuizerorde, ergens op de bergflanken in Frankrijk.

Wij voelen hier dezelfde rust maar toch is het nooit stil. De vogels, het ruisen van de bomen, kinderstemmen in de verte, doorbreken de stilte. En de bergachtige omgeving versterkt nog die rust.

Sinds enkele dagen geeft Johan ‘les’ aan enkele Malawese kinderen uit de buurt.

Het begon met twee kinderen maar het ziet er naar uit dat het niet bij deze twee zal blijven.

De kinderen lopen in de voormiddag school.

Wij hoorden dat de grote vakantie nu ingaat tot half januari. Dus wij zien wel wat het wordt volgende weken.

Wij hebben al enkele schriftjes en potloden gekocht en er wordt al ijverig gerekend tijdens het lesuurtje ‘mathematics’.

Intussen studeren wij Chichewa uit de leerboeken van de derde lagere en de kinderen helpen ons voor de juiste uitspraak en (soms) vertaling.

Wij hebben geen idee hoe dit allemaal zal evolueren maar iedereen geniet blijkbaar van deze bijeenkomsten. Wij kregen gisteren al enkele aardappelen en twee mango’s uit de moestuin van de kinderen.

Tot volgende week met meer nieuws uit Zomba.