Week 4: Veel te voet, officiële ontmoetingen en Lariam(2)

Vorige week heel veel kilometers te voet gegaan, onder meer naar:

1. Zomba District Assembly:
We dachten daar informatie te bekomen die voor ons nuttig kon zijn. Wij mochten onmiddellijk bij de hoogste in rang, een stevige vrouw, komen. Wij namen plaats in haar bureau en na een kort onderhoud hebben we daar meer dan een uur gewacht op twee sportfunctionarissen. Het grappige was dat zij ondertussen, in ons bijzijn, andere Malawezen ontving die hun problemen bij haar kwamen aankaarten. Wij hebben dus ruimschoots de tijd gehad om haar "kantoor" te observeren. We denken dat de persoonlijkheid van de commissioner afstraalt op haar kantoor. Zij was heel toegankelijk, in voor een grap, een no-nonsense houding en zo was ook haar kantoor. De deur stond open, iedereen kon alle gesprekken mee beluisteren, de muren niet geverfd in jaren, aftandse meubelen, maar wel twee indrukwekkende brandkasten die eigenlijk thuishoorden in een verstevigd fort. Na twee uur waren we niet echt veel wijzer geworden. We hadden enkel de naam van Yoneko en van een grote sportclub op zak.

2. Yoneko en de grote sportclub:
We hadden afgesproken dat we in de voormiddag Yoneko zouden bezoeken en in de namiddag zou Johan dan een training geven voor voetballertjes van 10 tot 12 jaar van de sportclub. Het draaide anders uit. De sportleiders van Yoneko hadden een weekje conferentie in Sun and Sands Resort (een luxe vakantieoord aan het meer) zodat we een nieuwe afspraak moesten maken voor de week nadien. Om 14.00 uur zou Johan beginnen met de training in de sportclub, maar de sportfunctionarissen hadden op één dag al een ander programma opgesteld. In plaats van een jeugdploeg kreeg Johan een volwassen ploeg in handen. Wellicht konden die zich niet vroeger vrijmaken en dus begon de training iets voor drie. Het waren echt atletische en technisch zeer onderlegde voetballers, net onder de top van Malawi. Tegelijkertijd hadden ze ook nog een atletiekclub uitgenodigd voor diezelfde namiddag. Na een ingekorte voetbaltraining (zij hadden al in de voormiddag getraind), hebben we nog een half uur informatie gegeven over atletiek. Het was waarschijnlijk de bedoeling ook aan hen een training te geven.
Wat is uiteindelijk de les geweest van de namiddag: zij willen het beste wat ze hebben tonen en de hulp moet ook naar de beteren gaan. Over de door Johan gevraagde training voor de 10 tot 12 jarigen was hier absoluut geen sprake meer.
Voor het veldwerk is deze club te ver van onze woning wegens gebrek aan een auto. Hoogstens kan Johan een paar keer samenkomen met de trainers.

3. Yoneko:
Dit is een organisatie met allerlei doelstellingen voor de jeugd, vrouw en kind. Nadat iedereen terug was van zijn conferentie hebben we een overleg gehad met de sportleider van hun vereniging. Maar ook hier zal de afstand de reden zijn dat we ons niet kunnen engageren. In feite zijn er geen acties voor Old Naisi, onze buurt. Dus er zat niets anders op om op zoek te gaan naar plaatselijke voetballers. In de kortste keren hadden wij een ploegje van 16-18 jarigen en een groepje van 10-13 jarigen. Het grote probleem hier is het vinden van een geschikt sportveld. Old Naisi ligt op de flanken van het Zomba Plateau (2000 m. hoog) met stijgingspercentages van meer dan 20% waardoor het niet evident is een plat terrein te vinden. Dit is dan ook de reden waarom er geen sportacties
georganiseerd worden in Old Naisi. Op zoek naar een geschikt veld kwamen we terecht bij twee scholen die op iets meer dan een half uur wandelafstand in de vallei gelegen zijn.

4. Naar een staatsschool en een Islamitische school.
Intussen zijn we aan het onderhandelen om te mogen beschikken over hun voetbalveld. Een positief resultaat is nog zeer twijfelachtig, maar later meer hierover. Wij zijn nog naar de School for Health Science (OK), Immigration dienst
(weerkeren), Malawi Housing Corporation(wat komen jullie hier doen?), Waterboard (4 x in de rij), Escom (weerkeren) geweest en elk bezoek is een verhaal op zich, maar dat zou nu te veel worden om te vertellen.

Lariam, (2): daar waar ik zelf maar even de bijwerking van Lariam gevoeld heb, sukkelt Johan nu wat hardnekkiger met de nevenverschijnselen van dit malariapilletje. Juist de dag voor hij zijn derde pil moest nemen (wekelijks) voelde hij wat duizelingen bij het plots rechtstaan. Ook bij het gaan liggen in zijn bed begon het plafond te draaien (dat had hij nog gehad, lachte hij, toen hij te veel gedronken had). Waarschijnlijk kwam dit doordat hij die dag heel veel koffie gedronken had. Het probleem was dat wij niet wisten of hij de dag nadien er goed zou aan doen om die derde pil te nemen. Omdat de draaiingen niet erger werden, besloten wij toch dat Johan nog eenmaal Lariam zou innemen. Na een paar dagen zonder koffie zijn de symptomen er nog, maar het wordt zeker niet erger. Zo afwachten dus….


Tot volgende week, met meer nieuws.

Groetjes
Johan en Mieke (verslaggeefster met steun van Johan)