Jaargang 2 week 26: van zaterdag 27 september tot vrijdag 3 oktober 2008
Zaterdag 27 september: voetbal en het vertrek van Karen en Dave
In de voormiddag, samen met Karen en Dave, naar Sitima om een voetbaltraining te geven. Het aantal was weeral gezakt. Na de training van Filip kwamen de volgende training, gegeven door Sam, 31 meisjes. Sam, een leerkracht en ook gepromoveerd tot voetbaltrainer, stond er alleen voor omdat de andere leerkrachttrainer, Davidson, niet op de afspraak was. Ja, dan kun je geen training geven. Er staan twintig, dertig kleuters op het veld aandacht te vragen. Het materiaal en ballen zijn ook voor hen aantrekkelijk. Dan heb je een aantal jongens die ook willen trainen en die veel beter met een voetbal kunnen omgaan, maar die nu tweede keus zijn, iets wat mannen hier niet gewoon zijn. En dan de meisjes zelf die nog heel veel moeten leren, wel is er de beleving, de wil om het goed te doen. Als ex-leerkracht lichamelijke Opleiding ziet Johan veel basisfouten in de looptechniek, in basiscoördinaties en natuurlijk in de balbehandeling. Johan mist dan weer de (Chichewa) taalvaardigheid en de fitheid (leeftijd, rug en vooral knie) om tijdens de oefening te corrigeren. Nu waren er 22 meisjes, maar weeral kwamen zij bij mondjesmaat. Om enige kans op succes te hebben, moet er absoluut een goede trainer bijkomen. Sam weet wel hoe voetbal in mekaar zit en spreekt het best van alle leerkrachten Engels maar heeft zelf een rugletsel zodat hij niet het beste voorbeeld is. En Davidson heeft noch techniek noch het tactisch inzicht, hij is als trainer zoals hij als kleuterleider is: het steunt bij hem op enthousiasme en minder op kennis en inzicht. Maar voor voetbal is kennis en inzicht onontbeerlijk. Als kleuterleider combineert hij goed zijn enthousiasme met een goede dosis vaderlijk gevoel. Nog veel werk met onze meisjesploeg. Wij komen daar later ongetwijfeld op terug. Na de voetbal was het dan tijd om afscheid te nemen van Karen en Dave. Hun tocht gaat verder naar het Zuiden. In Malawi zullen zij nog het Mulanje gebergte en Blantyre bezoeken. Toen zij wilden betalen voor hun verblijf bij ons, zegden zij dat na overleg met de ouders, zij meer dan het dubbele wilden geven dan wij vroegen voor de kosten. Deze uiting van waardering doet altijd plezier. Zeker als hun reden is dat zij ons project het beste vonden dat zij tot nog toe gezien hadden. Wij antwoordden dat het deugd deed dat zij er zo over dachten en dat een mens hoe ervaren en oud hij ook is, zo een morele aanmoediging af en toe nodig heeft. Goede reis en vergeet Afrika niet, hebben wij hen gewenst. Exit twee toffe jonge mensen.
Maandag 29 september : een drukke dag: Discussie over een ‘haedmaster’
Tijdens ons bezoek aan onze school, hadden wij onze leerkrachten aangesproken over de eventuele aanstelling van een ‘Haedmaster’. De rechtstreekse oorzaak was dat wij een probleem hadden met een leerkracht. Al een paar keren hadden wij gezien dat die leerkracht een probleem had om zich wakker te houden, laat staan dat de leerkracht met de kinderen zou bezig zijn. Eenmaal was de leerkracht echt in slaap gevallen. De kinderen die gewoon zijn weinig of geen aandacht te krijgen speelden gewoon verder. Wij nemen de leerkracht even terzijde en zeggen dat het zo niet verder kan. De volgende maal zou er over ontslag met de CBO directeur gepraat worden. De leerkracht haalt privé moeilijkheden aan. Nu toont de leerkracht zijn beste zijde. Zien hoe lang dat duurt. Die ‘haedmaster’ kan controle uitoefenen over de leerkrachten, over het ander personeel, kan motiveren, kan waken over de aankoop van eten, het verdelen van voedsel aan kinderen, aan leerkrachten en aan het personeel rond de school, over het speelgoed , didactisch materiaal, en binnenkort start de nieuwbouw enz.… Een permanente aanwezigheid van iemand die gezag uitstraalt is natuurlijk een heel goede oplossing. Maar wij vrezen een beetje dat kwaliteit een te hoge prijs zal hebben en geen kwaliteit is zeker geen optie want dan creëer je alleen maar problemen bij.
Discussie over goedkopere cement is slecht afgelopen. De winstmarges in de zaak waar wij onze cement gaan halen (omdat de cement daar het goedkoopst is) zijn zo klein (beweren zij) dat zij geen korting kunnen geven. Hun verhaal klinkt geloofwaardig omdat zij eraan toevoegen dat zij op andere producten wel korting kunnen geven.
Elektriciteit in Sitima
Wij hebben beslist met gewone elektriciteit te werken in Sitima. Escom moet daarvoor haar net zeshonderd meter uitbreiden naar onze school op onze kosten. Dat kost veel geld en daarbij valt de elektriciteit hier gemakkelijk uit, met daarbij nog een bezwarend element dat zij voor Sitima niet zo snel zullen zijn om het te herstellen dan voor Zomba. Toch kiezen wij voor de klassieke elektriciteit omdat eens de elektriciteit ter plekke , het goedkoper is dan zonne-energie. Voor weinig energie moeten wij veel betalen en vooral het vervangen van de batterij ieder vijf jaar deed ons afhaken. Eens wij hier weg zijn zal de gemeenschap dergelijke kosten niet kunnen dragen.
Woensdag 1 oktober en donderdag 2 oktober: opportunistische leerkrachten
Verwarring ten huize van Mieke en Johan. Op onze kalender stond dat 2 oktober een officiële verlofdag was. Maar toen wij op 1 oktober naar de stad gingen voor inkopen, waren alle winkels dicht. Wij kregen een telefoon van onze leerkrachten om te vragen of zij de kinderen mochten meedelen dat morgen donderdag de school dicht is. Ja,zegden wij, nog overtuigd dat het morgen een officiële dag was. Maar… Op tv zagen wij dat op dinsdagavond 30 september de islamieten het einde van de ramadan vierden. Sedert twee jaar erkent de Malawische overheid deze dag als een officiële vrije dag. Maar er is veel verwarring. Wij herinneren ons dat vorig jaar sommigen de vrijdag niet wisten dat het een officiële vrije dag was wegens einde ramadan en dan beslisten zij om maandag te sluiten. Onze leerkrachten hebben hetzelfde gedaan. Want wat is er gebeurd: zij hebben van ons dezelfde kalender gekregen waarop foutief stond dat 2 oktober een vrije dag was. Toen zij hoorden dat het in feite 1 oktober was, hebben zij dan vlug naar ons gebeld om te vragen of zij morgen de school mochten sluiten…
Vrijdag 3 oktober: Bespreking nieuwbouw
Met de fiets naar Sitima in een schroeiende hitte (kwik steeg de ganse week al boven de 35° C), onderweg rijden wij de directeur van de CBO van Sitima, Mofolo, ook met de fiets, voorbij. Hij stopt aan de school en met hem en Sam (vertaler) bespreken wij de bouwplannen. Grootse plannen, al zeggen wij het zelf. Het geheel, in een U vorm, zal een mooie eenheid vormen.
- keuken en opslagruimte (60 m²)
- een veranda (gedeelte open) dat als overdekte speelplaats en eetzaal zal dienen (120 m²)
- twee bijkomende klaslokalen (112 m²)
- een administratief centrum met bureau, een medisch kantoor en een slaapplaats (112 m²)
Te samen meer dan 400 m². Daarnaast vragen de leden van de CBO of wij hen willen helpen om een soort feestzaal te bouwen. Wij hebben daarop positief geantwoord omdat het de ontwikkeling van het dorp ten goede kan komen. Er liggen 25000 stenen klaar om gebakken te worden, er ligt heel veel hout klaar maar blijkbaar nog niet genoeg. Zij willen starten met de fundering en dan moet het oud gebouw afgebroken worden omdat zij de stenen (niet gebakken) willen gebruiken als ondergrond voor de nieuwbouw. Dat wordt uitkijken.
Tot volgende week
In de voormiddag, samen met Karen en Dave, naar Sitima om een voetbaltraining te geven. Het aantal was weeral gezakt. Na de training van Filip kwamen de volgende training, gegeven door Sam, 31 meisjes. Sam, een leerkracht en ook gepromoveerd tot voetbaltrainer, stond er alleen voor omdat de andere leerkrachttrainer, Davidson, niet op de afspraak was. Ja, dan kun je geen training geven. Er staan twintig, dertig kleuters op het veld aandacht te vragen. Het materiaal en ballen zijn ook voor hen aantrekkelijk. Dan heb je een aantal jongens die ook willen trainen en die veel beter met een voetbal kunnen omgaan, maar die nu tweede keus zijn, iets wat mannen hier niet gewoon zijn. En dan de meisjes zelf die nog heel veel moeten leren, wel is er de beleving, de wil om het goed te doen. Als ex-leerkracht lichamelijke Opleiding ziet Johan veel basisfouten in de looptechniek, in basiscoördinaties en natuurlijk in de balbehandeling. Johan mist dan weer de (Chichewa) taalvaardigheid en de fitheid (leeftijd, rug en vooral knie) om tijdens de oefening te corrigeren. Nu waren er 22 meisjes, maar weeral kwamen zij bij mondjesmaat. Om enige kans op succes te hebben, moet er absoluut een goede trainer bijkomen. Sam weet wel hoe voetbal in mekaar zit en spreekt het best van alle leerkrachten Engels maar heeft zelf een rugletsel zodat hij niet het beste voorbeeld is. En Davidson heeft noch techniek noch het tactisch inzicht, hij is als trainer zoals hij als kleuterleider is: het steunt bij hem op enthousiasme en minder op kennis en inzicht. Maar voor voetbal is kennis en inzicht onontbeerlijk. Als kleuterleider combineert hij goed zijn enthousiasme met een goede dosis vaderlijk gevoel. Nog veel werk met onze meisjesploeg. Wij komen daar later ongetwijfeld op terug. Na de voetbal was het dan tijd om afscheid te nemen van Karen en Dave. Hun tocht gaat verder naar het Zuiden. In Malawi zullen zij nog het Mulanje gebergte en Blantyre bezoeken. Toen zij wilden betalen voor hun verblijf bij ons, zegden zij dat na overleg met de ouders, zij meer dan het dubbele wilden geven dan wij vroegen voor de kosten. Deze uiting van waardering doet altijd plezier. Zeker als hun reden is dat zij ons project het beste vonden dat zij tot nog toe gezien hadden. Wij antwoordden dat het deugd deed dat zij er zo over dachten en dat een mens hoe ervaren en oud hij ook is, zo een morele aanmoediging af en toe nodig heeft. Goede reis en vergeet Afrika niet, hebben wij hen gewenst. Exit twee toffe jonge mensen.
Maandag 29 september : een drukke dag: Discussie over een ‘haedmaster’
Tijdens ons bezoek aan onze school, hadden wij onze leerkrachten aangesproken over de eventuele aanstelling van een ‘Haedmaster’. De rechtstreekse oorzaak was dat wij een probleem hadden met een leerkracht. Al een paar keren hadden wij gezien dat die leerkracht een probleem had om zich wakker te houden, laat staan dat de leerkracht met de kinderen zou bezig zijn. Eenmaal was de leerkracht echt in slaap gevallen. De kinderen die gewoon zijn weinig of geen aandacht te krijgen speelden gewoon verder. Wij nemen de leerkracht even terzijde en zeggen dat het zo niet verder kan. De volgende maal zou er over ontslag met de CBO directeur gepraat worden. De leerkracht haalt privé moeilijkheden aan. Nu toont de leerkracht zijn beste zijde. Zien hoe lang dat duurt. Die ‘haedmaster’ kan controle uitoefenen over de leerkrachten, over het ander personeel, kan motiveren, kan waken over de aankoop van eten, het verdelen van voedsel aan kinderen, aan leerkrachten en aan het personeel rond de school, over het speelgoed , didactisch materiaal, en binnenkort start de nieuwbouw enz.… Een permanente aanwezigheid van iemand die gezag uitstraalt is natuurlijk een heel goede oplossing. Maar wij vrezen een beetje dat kwaliteit een te hoge prijs zal hebben en geen kwaliteit is zeker geen optie want dan creëer je alleen maar problemen bij.
Discussie over goedkopere cement is slecht afgelopen. De winstmarges in de zaak waar wij onze cement gaan halen (omdat de cement daar het goedkoopst is) zijn zo klein (beweren zij) dat zij geen korting kunnen geven. Hun verhaal klinkt geloofwaardig omdat zij eraan toevoegen dat zij op andere producten wel korting kunnen geven.
Elektriciteit in Sitima
Wij hebben beslist met gewone elektriciteit te werken in Sitima. Escom moet daarvoor haar net zeshonderd meter uitbreiden naar onze school op onze kosten. Dat kost veel geld en daarbij valt de elektriciteit hier gemakkelijk uit, met daarbij nog een bezwarend element dat zij voor Sitima niet zo snel zullen zijn om het te herstellen dan voor Zomba. Toch kiezen wij voor de klassieke elektriciteit omdat eens de elektriciteit ter plekke , het goedkoper is dan zonne-energie. Voor weinig energie moeten wij veel betalen en vooral het vervangen van de batterij ieder vijf jaar deed ons afhaken. Eens wij hier weg zijn zal de gemeenschap dergelijke kosten niet kunnen dragen.
Woensdag 1 oktober en donderdag 2 oktober: opportunistische leerkrachten
Verwarring ten huize van Mieke en Johan. Op onze kalender stond dat 2 oktober een officiële verlofdag was. Maar toen wij op 1 oktober naar de stad gingen voor inkopen, waren alle winkels dicht. Wij kregen een telefoon van onze leerkrachten om te vragen of zij de kinderen mochten meedelen dat morgen donderdag de school dicht is. Ja,zegden wij, nog overtuigd dat het morgen een officiële dag was. Maar… Op tv zagen wij dat op dinsdagavond 30 september de islamieten het einde van de ramadan vierden. Sedert twee jaar erkent de Malawische overheid deze dag als een officiële vrije dag. Maar er is veel verwarring. Wij herinneren ons dat vorig jaar sommigen de vrijdag niet wisten dat het een officiële vrije dag was wegens einde ramadan en dan beslisten zij om maandag te sluiten. Onze leerkrachten hebben hetzelfde gedaan. Want wat is er gebeurd: zij hebben van ons dezelfde kalender gekregen waarop foutief stond dat 2 oktober een vrije dag was. Toen zij hoorden dat het in feite 1 oktober was, hebben zij dan vlug naar ons gebeld om te vragen of zij morgen de school mochten sluiten…
Vrijdag 3 oktober: Bespreking nieuwbouw
Met de fiets naar Sitima in een schroeiende hitte (kwik steeg de ganse week al boven de 35° C), onderweg rijden wij de directeur van de CBO van Sitima, Mofolo, ook met de fiets, voorbij. Hij stopt aan de school en met hem en Sam (vertaler) bespreken wij de bouwplannen. Grootse plannen, al zeggen wij het zelf. Het geheel, in een U vorm, zal een mooie eenheid vormen.
- keuken en opslagruimte (60 m²)
- een veranda (gedeelte open) dat als overdekte speelplaats en eetzaal zal dienen (120 m²)
- twee bijkomende klaslokalen (112 m²)
- een administratief centrum met bureau, een medisch kantoor en een slaapplaats (112 m²)
Te samen meer dan 400 m². Daarnaast vragen de leden van de CBO of wij hen willen helpen om een soort feestzaal te bouwen. Wij hebben daarop positief geantwoord omdat het de ontwikkeling van het dorp ten goede kan komen. Er liggen 25000 stenen klaar om gebakken te worden, er ligt heel veel hout klaar maar blijkbaar nog niet genoeg. Zij willen starten met de fundering en dan moet het oud gebouw afgebroken worden omdat zij de stenen (niet gebakken) willen gebruiken als ondergrond voor de nieuwbouw. Dat wordt uitkijken.
Tot volgende week
posted by bvn @ 2:42 p.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home