Jaargang 2 week 13: van zaterdag 21 juni tot vrijdag 27 juni 2008

YOCE en YOCEvim
Website: www.yocevim.org
Rekeningnummer: 000-0000004-04 YOCEvim
met de vermelding L82164 en YOCEvim
m.m.v. Koning Boudewijn Stichting
Stortingen vanaf 30 euro op jaarbasis krijgen een fiscaal attest

Zaterdag 21 juni: aankoop romantisch plekje.
Met de fiets voor de tweede keer op rij naar Sitima voor de laatste besprekingen omtrent de aankoop van een stuk grond op een romantisch plekje. Zoals wij al lieten doorschemeren hebben wij een overeenkomst bereikt. Wij hebben een voorschot betaald. Hier komen nauwelijks documenten bij te pas. De burgemeester (de Mfumu) treedt op als getuige voor de eigenares. De Mfumu schreef haar naam Malyia Luka en onze getuige schreef haar Maria Luka. Zij hebben hier ook iets met de R. Een van de meisjes die hier op bezoek komt schreef haar eigennaam als Frola. Maar terug naar de geplogenheden om een stuk grond te kopen. Wij kunnen het eigenlijk niet kopen maar enkel leasen. Na 33 jaar kan de overheid het stuk terug opeisen. Maar, zegt de advocaat, normaal zegt de overheid dat je het stuk kunt houden, en dan heb je het weer voor 33 jaar. De Mfumu gaat met onze getekende papieren naar de Mfumu van het district, een soort gouverneur, en nu donderdag wordt er betaald en is het stuk van 1ha7 van ons voor 33 jaar. Een leuke zorg bij.

Zondag 22 juni: weer naar de Kuchawe
Op zondag gaan wij graag uit eten. De laatste tijd gaan wij regelmatig naar het beste restaurant van Zomba omdat het eten er goed is maar vooral de buffetvorm staat ons aan. Wij kunnen dan eens goed vis eten, iets wat wijzelf niet meer klaarmaken omdat wij er slechte ervaringen mee gehad hebben. Ook het dessert is voor ons heel aantrekkelijk. Al kun je niet vergelijken met onze keuken en onze patisserie. Het buffet kost een goede 12 euro. Voor hier is dat veel geld maar om een drukke week af te sluiten is het een heel leuk intermezzo. Zondag twijfelden wij even om te gaan omdat het weer overtrokken was. Wij zitten graag buiten. En de Kuchawe ligt op 1700 m hoogte, daar dus nog een paar graden frisser. Maar wij informeerden of het buffet was en zo ja dan zouden wij toch gaan. Wij hadden al 7 km gelopen en dus werd de tocht met de auto gedaan. Het eten was nog meer verzorgd dan anders. Mieke had het onmiddellijk gevoeld en gezegd. En wat bleek: een mzungu (een blanke) had een (grootschalig) project opgezet voor Malawische koffie, deze koffie zou bij de beste van de wereld behoren. Hij kwam zijn koffie promoten in de Kuchawe. Na het buffet was er een korte plechtigheid waar enkele prijzen werden uitgedeeld met de onvermijdelijke speeches. Terwijl wij aan het eten waren komt er een man van het Indisch type naar ons om een goede dag te zeggen. Hij vraagt wat wij doen, ‘hebben wij een NGO?’. Wij zeggen dat wij dat wensen maar dat er is iets misgelopen met onze aanvraag. “Oh, geef mij de gegevens eens en in één dag heb je je registratie??!!?!”. Een man van onze leeftijd, misschien iets jonger, klein van postuur, verzorgd. Hij deed Johan aan een vriend in Vlaanderen denken. Na het eten worden wij gevraagd om naar ander terras te gaan om de koffie te proeven. In afwachting van de start gaan wij zitten aan een tafeltje in de zon met een tas koffie. Een ober brengt een bord vol met de lekkernijen van het buffet naar onze tafel. Wij zeggen dat het een vergissing moet zijn maar de ober wijst in de richting van het Indisch mannetje die in onze richting komt aan gelopen. ‘Mag hij bij ons aanzitten?’. Dan volgt de ene grootspraak op de andere. Hij heeft de telefoonnummers van de drie presidentskandidaten van Malawi. Hij wil niet bij de eerst volgende verkiezingen maar bij de verkiezingen in 2014 de running-mate zijn van de president. Maar als Johan hem zegt dat hij dan nu de winnaar moet steunen, voel je de vertwijfeling. Daar had hij blijkbaar nog niet aan gedacht. Wie gaat de verkiezingen winnen, volgend jaar? Hij woont in Leicester in Engeland. Hij vertrekt op 7 juli naar Engeland. Hij wil daar een groot feest geven. Als jullie in België zijn, bel mij op en kom naar Leicester, ik geef daar een groot feest. Jullie zijn uitgenodigd! Muluzi, een van de kandidaten president, zal er zijn. Wij zeggen hem niet dat wij nauwe contacten onderhouden met Callista Chimombo, die gekozen heeft voor de huidige president Mutharika en niet voor de vorige president, Muluzi. De speeches beginnen voor de promotie van de koffie. Onze brave kleine man gaat nog wat door en samen met hem besluiten wij naar boven te gaan om de speeches te aanhoren. Onze man blijft de aandacht trekken. Wij blijven op een afstand staan maar hij gaat tot vlak voor de spreker staan. Hij begeleidt de spreker, met handgeklap, met een Yééh, met geknik. Nog een beetje, denken wij, en hij neemt de spreker het woord af. Onze man heeft een probleem. Wil absoluut opvallen. Is zijn verkiezingscampagne voor 2014 al begonnen? Je kan wellicht niet snel genoeg beginnen. Als de spreker gedaan heeft kan de kleine Indiër het niet laten het woord te nemen. Hij zegt dat hij de campagne steunt en hij schenkt … (een kleine aarzeling…) 5000 MK, minder dan 25 euro. Een flauw applaus, een mengeling van beleefdheid en de ontgoocheling over het bedrag. Gelukkig hield hij het kort, het zou te pijnlijk geworden zijn voor de ongevraagde spreker. Hij geeft nog zijn adres en telefoonnummer en wij gaan door. Als maar één tiende waar is wat hij allemaal vertelde is het de moeite waard om contact te houden. Wij gaan het niet doen.

Maandag 23 juni en donderdag 26 juni: de jonge moeders
De vergadering voor de jonge moeders (en de meestal afwezige jonge vaders) in de vijf dorpen gaan in een snel tempo door. In Padoko, het kleinste dorpje, kwamen er voor het eerst enkele kritische vragen voor de azungu (de blanke) die zegt dat de kinderen goed en gevarieerd voedsel moeten krijgen. Maar, was er een vraag, wat als er niet genoeg geld is om goed voedsel te kopen? Ja, was ons antwoord kort, wij hebben niet een oplossing voor alle problemen, geef je kind het beste voedsel dat jij hem kunt geven. Ongeloof oogsten wij toen we zeiden dat er mensen, wetenschappers, zijn die denken dat wij de ontwikkeling van de hersenen van een kind kunnen beïnvloeden zelfs voor de geboorte. Wij geloven dat ook maar voor de meeste moeders was dat toch een brug te ver. Johan voegde eraan toe dat dit niet het voornaamste was, maar dat het belangrijkste werk na de geboorte komt. In een andere gemeente vroegen ze wat te doen met de kinderen als ze het schoolgeld (= minder dan een halve euro per maand) niet kunnen betalen. Dit is voor ons natuurlijk ook een probleem; wij komen voor de armsten en juist de armsten worden uitgesloten door het schoolgeld. Maar niet wij vragen het schoolgeld, wel de CBO met wie wij nauw samenwerken. Zij zijn gesteund door de overheid. Voor de goede werking van de CBO is het goed dat er schoolgeld betaald wordt maar die echte schrijnende gevallen moeten wij toch kunnen helpen, zonder dat anderen daar van zullen profiteren. Hieronder de speech die wij (in Johans’ keuken-Engels) in de vijf gemeente hielden.

Dear Afumu, our greetings to all of you,
We have an organisation, called YOCE (Youth, Orphan, Care and Education) the mean aim is the following: We will help you that your child can grow up as good as possible during his six first years of his life. There for we think about three things:Good healthiness; Good food; and good education. When your child had a good education it can do something in return for his/her community for her/his country and so the community and the country can develop very well and faster. TCE (total control epidemic, de medeorganisator) will inform you about good food and good healthiness, and we thank them for their support. We will inform you about education. Between three and six year you can send your child to the Nazareth School in Sitima. And we hope you all do it. We try to give them good food, in the next future a doctor is coming to look after the healthiness of your child, and we help the eight teachers to do their job well. In the next future we try to build two new classrooms, a kitchen, and a cabinet for the doctor. We will also build a big veranda. And maybe we start a project for a youth centre. This all is for the children between three and six years old. But the two first years of human live are the most important for his or her development. And then you, mothers and fathers, are responsible for the good healthiness, for the good food and for a good education. So what about the education: You can do a lot of things for your baby, you are the first teacher of your baby: It is a very good thing that you are almost all the time with your baby. A lot of the time you take your baby on your back. That is very good for the baby. But you can do more during what we call ‘quality time’ for your baby:When you look to your baby, when there is eye contact with your baby, you can play with your baby, try to make your baby laughing, caress him, touch her. Move his of her arms, legs, head, fingers, toes and so on. This all you can do during five, ten minutes and that four, five times a day. And during the whole day you can talk to your baby. Talking to your baby is educating (stimulating) his brains. Also for your child, older than six years, you can also do a lot of things: First of all, send him or her to school; Give your children food as good as possible and give them not to heavy work. The parents are there for the children and not the opposite. At the end we repeat you are the first teacher of your child, take care of it, it is a work of every day. Zikomo (thank you)

Als Johan zegt dat je de baby kan aaien, doen lachen enz dan neemt hij een kind van een jaar of drie dat daar in de buurt is en doet hij het voor tot groot jolijt van de jonge moeders. Nog nooit gezien zoiets! Een man die met een kind speelt!!! Juist voor de meeting met de jonge moeders en vaders, hadden wij een afspraak met de eigenares van de lap grond maar daar berichten wij volgende week over. Geniet van de zomer
Mieke en Johan