johan en mieke in malawi

22.11.08

Jaargang 2 week 32: van zaterdag 8 november tot vrijdag 14 november 2008

The week after het einde van het schooljaar, is in menig opzicht belangrijk gebleken.
Zaterdag 8 november:
De dag ervoor belde Callista Chimombo ons op om te melden dat er zaterdag een belangrijk dag was voor haar nominatie voor de verkiezingen van volgend jaar was. Het kiesstelsel is zo dat het land is onderverdeeld in 195 regio’s en iedere regio zend één volksvertegenwoordiger naar het parlement. Dus elke partij moet één kandidaat aanduiden voor iedere regio. Aanduiden is niet het juiste woord: er worden voorverkiezingen gehouden. En heel eenvoudig de kandidaat met de meeste stemmen wordt naar het parlement gestuurd. En zaterdag werden er in T/A Mwambo, de regio van Callista Chimombo, voorverkiezingen gehouden. Toen wij zegden dat wij naar Jali zouden afzakken om haar te steunen, klonk zij blij verrast. Wij daar naartoe. Wij wisten niet waar de verkiezingen plaatsvonden, maar een massa volk informeerde ons overduidelijk.De klassieke ingrediënten waren aanwezig: 37°, muziek, dansen, zingen, drinken en heel veel volk. Mieke kreeg juist een telefoontje en Johan ging al enkele tientallen meters verder staan. Callista moest hem gezien hebben want na enkele minuten kwam er een stoet naar hem gedanst: Callista met een petje op met de foto van haar president, het maakte haar moeilijk herkenbaar. Wat wel duidelijk was dat er voor de gelegenheid extra veiligheidsmaatregelen genomen werden. Zeker 6 misschien wel 8 kleerkasten van mannen omringden haar. Drank, politiek en veel volk is misschien een gevaarlijke cocktail. Maar zij kwam regelrecht naar Johan toe, begroette hem warm en gaf drie kussen. Wij hadden een briefje gemaakt dat wij haar ten volle steunen en dat wij alleen maar hopen dat zij democratisch verkozen zal worden. Wij kunnen het niet nalaten om telkens weer de nadruk op het belang van een goede democratie te leggen. Malawi is een prille democratie en de leiders hebben het zo moeilijk om afstand te doen van de macht zodat de democratie steeds in gevaar is.Terwijl Callista terugkeerde naar het podium, had Mieke, die op vijftig meter van Johan bij de auto stond, veel aandacht van vooral mannen die in haar een leuk intermezzo zagen. Zij werd nageroepen, lachen, dansen, zingen begeleidde haar zoektocht naar Johan. Zij voelde zich niet echt op haar gemak ondanks de grote volkstoeloop. Gelukkig is het tussen al die plaatselijk bevolking niet moeilijk Johan op te sporen. Zij was nog maar pas bij Johan of zij werd nu door een horde vrouwen en mannen naar het podium geleid om Callista te begroeten. Weeral een warm begroeten en drie kussen (on-Malawisch). Toen Mieke terug naar Johan werd begeleid kregen wij heel veel aandacht van de omstaanders. Een vrouw begon die typische inlandse dans rond Johan uit te voeren. Zo een vruchtbaarheidsdans laat weinig over aan de verbeelding. Het kort krachtig op en neer bewegen van de heupen is essentieel. Johan deed wat mee en gelukkig ging de vrouw ook naar Mieke om haar kunsten te tonen, waarmee zij wilde zeggen het is maar een spel. Maar de drank had bij sommigen de remmingen losgelaten en een man met een sjaal rond zijn onderbuik gebonden, zei tot de vrouw dat zij Johan moest versieren en hij zou zich over Mieke ontfermen. Hij vond het minder een spel en ging heel dicht bij Mieke staan en begon nog krachtiger, korter en heviger met zijn bekken te kronkelen en te draaien. Zijn sjaal beklemtoonde alleen nog meer de suggestie. Omstaanders grepen onmiddellijk in en een vijftal mannen leidde hem weg van Mieke. Mieke vertelde achteraf dat zij ook aan de auto die vreemde sfeer van dronken mannen had opgesnoven.Wij hebben nog een kwartiertje meegedanst en dan de massa verlaten. Een ervaring rijker.
Dinsdag 11 november:
Vergadering over de start van de bouw.Wij hadden het gevoel dat de gemeenschap heel graag met de bouw wou beginnen maar voor hen is het moeilijk om haast te maken. Maar nu planden zij toch de door ons zo lang gevraagde vergadering met de ‘builders’. Zij hadden drie builders uitgekozen. Tot onze aangename verrassing was mr. Mitembo er ook bij. Eerst was er wat protest tegen hem omdat hij de vorige bouw tot onze grote voldoening, alleen had neergezet. Andere bouwheren woonachtig in de dorpen van de CBO moesten ook een kans krijgen. Ja dus, maar Mitembo is er opnieuw bij omdat hij wellicht de grootste expertise heeft. Goed zo. Prijsafspraken, wat pokeren van hunne kant maar uiteindelijk komen wij tot een goed compromis: dit is veel meer dan dat zij kunnen krijgen van een Malawiër maar toch nog een redelijke prijs. Een Mzungu moet nu eenmaal meer betalen, verstaanbaar en wij willen het ook zo. In ruil krijgen wij heel toegewijde mensen, die op geen inspanning zien, die gemakkelijk herbeginnen als er iets niet naar onze zin is door een slechte communicatie . Wij hebben er alle vertrouwen in. Volgende donderdag starten de bouwwerken.
Donderdag 13 november: start van de bouw.
Eerst het plan omzetten op het terrein. Meten, lijnen trekken, merktekens plaatsen, herbeginnen, iets moet groter worden, andere ruimtes moeten kleiner gemaakt worden omdat wij een aantal bomen willen redden, maar na twee uur meten staan de grote lijnen op het terrein. Zij trekken een week uit om de fundering te steken. Ondertussen waren enkele leerkrachten en een kokkin bezig met stenen een tweede stapel stenen te bouwen die later gebakken moeten worden. Het worden grootse werken. Maar wij willen een centrum hebben in de regio vanwaar wij dan verder kunnen werken als er de nodige steun komt.
Tot volgende week